Było o nienadzorowanej instalacji Debiana, więc stwierdziłem czemu nie napisać o nienadzorowanej instalacji Windowsa 10. Wiemy, ile czasu trzeba stracić przy instalacji Windowsa klikając dalej, dalej, dalej. A gdyby wszystko samo się porobiło, a dodatkowo doinstalowało standardowy zestaw firmowych aplikacji? W sieci jest obszerny artykuł/tutorial, który dokładnie opisuje cały proces (dla bardziej ambitnych link 🙂 https://www.windowscentral.com/how-create-unattended-media-do-automated-installation-windows-10). Jako administrator z reguły człowiek jest leniwy stwierdziłem, czemu by nie zrealizować tej procedury na skróty. 


Do wykoanania tej metody potrzebne będą:

  • plik iso Windowsa 10
  • pendrive co najmniej 8 GB (ew większy, jeśli dużo dodatkowego oprogramowania potrzebujemy)
  • Rufusa do przeniesienia ISO na Pendrive (lub inny soft do tego samego celu, np.: media creation tool)
  • zestawu aplikacji, które potrzebujemy doinstalować po instalacji Windows 10


W pierwszy m kroku uruchamiamy Rufusa




Wybieramy plik ISO z naszym Windowsem




Klikamy START




Zgadzamy się na to, że sformatuje nam pendrive.




Po zakończonym utworzeniu instalki systemu na pendrive, dodajemy katalogi wg poniższego schematu (te pogrubioną czcionką):

D:

|—boot

|—efi

|—Packages

| |—$OEM$

| | |—czcionki

| |—Out-of-Box Drivers

| |—Packages

|—sources

|

|—pl-pl

|

|—support


W katalogu D:Packages$OEM$ wgrywamy packi oprogramowania, które z automatu ma się instalować po pierwszym zalogowaniu do Windowsa po instalacji. W tym przypadku będą to:

  • LibreOffice_6.4.4_Win_x64.msi
  • FirefoxSetup76.0.1.exe
  • 7z1900-x64.exe
  • AcroRdrDC1900820071_pl_PL.exe
  • dodatkowe czcionki dla organizacji umieszczamy w katalogu – D:Packages$OEM$czcionki


W tym
przypadku korzystać będziemy z pliku a autounattend.xml. Jest on używany tylko
do przekazywania konfiguracji WindowsPE i obsługi w trybie offline. W przypadku
wszystkich innych przebiegów konfiguracji, w tym OobeSystem, należy użyć pliku
unattend.xml.


Z reguły używane są tylko pliki odpowiedzi o nazwie Unattend.xml. Ponieważ stawiamy system od nowa i tworzymy od nowa partycje, są to już “destrukcyjne” działania, zamiast Unattend.xml musimy skorzystać z Autounattend.xml. Jest on uruchamiany, przetwarzany i weryfikowany przy uruchomieniu Setup.exe. Jednym słowem ten plik to klucz do obsługi instalatora, który pod względem konfiguracyjnym zredukuje ilość klikania do absolutnego minimum, zajmuje się kierowaniem krokami  Instalatora Windows, w tym partycjonowaniem. Plik musi zostać umieszczony w  głównym katalogu pendrive. Następnie wklejamy zmodyfikowana zawartość (modyfikujemy pogrubione pola):

   
       
           
                pl-PL
           
            pl-PL
            pl-PL
            pl-PL
            pl-PL
       

  • UILanguage = wersja językowa Windows
  • InputLocale = układ klawiatury
  • SystemLocale = Lokalizacja, format daty
  • UserLocale = język użytkownika

       

0
true
   

   
            1
            Primary
            300
       
   
   
        2
        EFI
        100
   
   
   
        3
        MSR
        128
   
   
   
        4
        Primary
        true
   
   
   
   
       
            1
            1
            WINRE
            NTFS
            DE94BBA4-06D1-4D40-A16A-BFD50179D6AC
   
       
     2
        2
        System
        FAT32
   
   
   
        3
        3
   
   
   
        4
        4
        OS
        C
        NTFS
   
   


Tymi wpisami określamy architekturę procesora i ustawiamy partycje. Przyjęte założenie – jedna partycja na dysku.

       
      
           
                0
                4
           
            false
       
       

           
                
                    VK7JG-NPHTM-C97JM-9MPGT-3V66T
               
                true
                Nazwa Firmy
           
       
   
   
       
           
               
           
            NazwaKomputera
            true
            Nazwa Firmy
            admin
       
   
   
       
            pl-PL
            pl-PL
            pl-PL
            pl-PL
            en-US
       
       


W polu ProductKey możemy użyć następujących wartości:

  • Windows 10 Home Single Language: 7HNRX-D7KGG-3K4RQ-4WPJ4-YTDFH
  • Windows 10 Home: TX9XD-98N7V-6WMQ6-BX7FG-H8Q99
  • Windows 10 Pro: VK7JG-NPHTM-C97JM-9MPGT-3V66T


Są to klucze wystawione przez Microsoft nie da się nimi aktywować systemu służą one właśnie do takich lub aktualizacyjnych celów. Dalej wskazana jest partycja, na której ma być zainstalowany system, oraz wskazujemy nazwę firmy/organizacji, nazwa firmy i ponowna konfiguracja Locali.

           
                true
                true
                true
                true
                1
           
           
               
                   
                       
                            Haslo123
                            true
                       
                        My primarylocal account
                        admin
                        Administrators
                        admin
                   
               
           


Tu pomijamy niepotrzebne kliknięcia “Dalej”, a także zakładamy użytkownika admin z hasłem: Haslo123 oraz dodajemy go do grupy Administratorzy

               
                    1
                    msiexec /qn /i D:Packages$OEM$LibreOffice_6.4.4_Win_x64.msi
               
               
                    2
                    D:Packages$OEM$FirefoxSetup76.0.1.exe -ms
               
               
                    3
                    D:Packages$OEM$7z1900-x64.exe /S
               
                 
    4
                    D:Packages$OEM$AcroRdrDC1900820071_pl_PL.exe /msi EULA_ACCEPT=YES /qn
               
   
                   5
                   D:Packages$OEM$czcionkiADD_fonts.cmd D:Packages$OEM$czcionki
              

               
       
   
   


W tej sekcji ustawiamy co ma zostać zainstalowane po zakończonej instalacji systemu tuż po pierwszym logowaniu. Jeśli chcemy dodać dodatkowe oprogramowanie to kopiujemy sekcje i dodajemy następny n+1, sprawdzamy czy paczka, którą chcemy dodać ma opcje Silent Install, ew inne dodatkowe przełączniki, które dodamy w , żeby dodać inne opcje instalacyjne. Jeśli oprogramowanie nie posiada opcji Silent Install, to także możemy je dodać, lecz wtedy musimy pamiętać, że będziemy musieli potwierdzać każdy krok instalacji produktu. To czy dany program posiada cichą instalację możemy sprawdzić w manualu do aplikacji, znajdziemy tam też pozostałe opcje, które możemy użyć. Najprościej zrobić to z poziomu linii komend poprzez wpis nazwa_pliku_instalatora.exe /?, można także skorzystać z dobrodziejstw wujka Google i go spytać. Przy instalacji czcionek wykorzystuje skrypt ADD_fonts.cmd (https://msfn.org/board/topic/119612-how-to-install-a-font-via-the-command-line/), który jest wykonywany jako 5 polecenie:

radek OFF
TITLE Adding Fonts..
REM Filename: ADD_Fonts.cmd
REM Script to ADD TrueType and OpenType Fonts for Windows
REM By Islam Adel
REM 2012-01-16

REM How to use:
REM Place the batch file inside the folder of the font files OR:
REM Optional Add source folder as parameter with ending backslash and dont use quotes, spaces are allowed
REM example „ADD_fonts.cmd” C:Folder 1Folder 2

IF NOT „%*”==”” SET SRC=%*
ECHO.
ECHO Adding Fonts..
ECHO.
FOR /F %%i in (’dir /b „%SRC%*.*tf”’) DO CALL :FONT %%i
REM OPTIONAL REBOOT
REM shutdown -r -f -t 10 -c „Reboot required for Fonts installation”
ECHO.
ECHO Done!
PAUSE
EXIT

:FONT
ECHO.
REM ECHO FILE=%~f1
SET FFILE=%~n1%~x1
SET FNAME=%~n1
SET FNAME=%FNAME:-= %
IF „%~x1″==”.otf” SET FTYPE=(OpenType)
IF „%~x1″==”.ttf” SET FTYPE=(TrueType)

ECHO FILE=%FFILE%
ECHO NAME=%FNAME%
ECHO TYPE=%FTYPE%

COPY /Y „%SRC%%~n1%~x1” „%SystemRoot%Fonts”
reg add „HKLMSOFTWAREMicrosoftWindows NTCurrentVersionFonts” /v „%FNAME% %FTYPE%” /t REG_SZ /d „%FFILE%” /f
GOTO :EOF


Powyższy przypadek daje nam informacje, że nie tylko możemy instalować oprogramowanie, lecz także wykonywać skrypty, co tyko ułatwi przygotowanie systemu, jeśli mamy co zautomatyzować. Po włożeniu pendrive i uruchomieniu systemu z medium USB, w niektórych przypadkach może pokazać się informacja o wyborze języka, która należy potwierdzić, a dalej reszta sama się zrobi. Należy pamiętać, żeby nie mieć ustawionego botowania bezpośrednio z USB, ponieważ może się zdarzyć, że zainstaluje nam bez pytania system w przypadku, kiedy tego nie chcemy. Po zainstalowaniu systemu nie wyciągamy jeszcze sticka. Logujemy się na konto admin za pomocą hasła Haslo123, po przygotowaniu pulpitu zacznie instalować oprogramowanie, które zdefiniowaliśmy w pliku autounattend.xml.


Polecam ten sposób instalacji systemów, szczególnie jeśli musimy szczególnie w dobie Home Office przygotowywać sporo stanowisk dla użytkowników, a uwierzcie dzięki temu rozwiązaniu zyskuje się sporo czasu, a reszta robi się sama ;).